Zwierciadła i mapy
Tutaj jest miejsce
rozczarowania
Czas przed i czas po
W bladym świetle: ani
światło dnia –
Co formie daje jej promienny
spokój
W piękno ulotne przeistacza
cienie
Wolnym obrotem sugerując
stałość
Ni ciemność – aby
oczyścić nam duszę
Opróżnić zmysły poprzez
pozbawienie
Obmyć uczucia z doczesnych
pragnień.
Ani obfitość ani brak. –
Tylko drżący błysk
Na twarzach napiętych,
poganianych przez czas,
W roztargnieniu, od rozrywki
do rozrywki,
Pełnych kaprysów a
pozbawionych sensu;
Napuszona apatia bez
skupienia
Ludzie i strzępy gazet
wirujące w zimnym wietrze
Co wieje przed czasem i po
nim
Wiatr wdychany i wydychany z
chorowitych płuc –
Czas przed i czas po.
Wyziewy chorych dusz (…)
T. S. Eliot „Burnt Norton” (tłum. K. Boczkowski)
Prorok? Bynajmniej. Obserwator ludzkich zachować, geodeta dusz. Brakuje mi takich poetów. Nie musi to znaczyć, że ich nie ma, Może to znaczyć, że do nich jeszcze nie dotarłem.
Szukam literatury uniwersalnej jak mapa.
„Mapa i zwierciadło”, wytworzone osobiście za pomocą aplikacji StarryAI |
Komentarze
Prześlij komentarz