Marginalia

Gdy chodziłem do szkoły, uczono nas o rodzajach narracji. Że narracja w utworach fabularnych jest pierwszoosobowa lub trzecioosobowa i prowadzi się ją w czasie przeszłym lub teraźniejszym. I koniec. Pierwsza myśl, która mi się od razu nasunęła: a nie można prowadzić narracji drugoosobowej? Naturalnie można. Ale jest to trudne.     Czystej narracji drugoosobowej na dłuższą metę chyba nie warto stosować, gdyż będzie to trudne. Ale użycie jej w większych partiach tekstu, tak jak zrobili to autorzy „Faceless Old Woman Who Secretly Lives in Your Home”, gdy Staruszka Bez Twarzy zwraca się do Craiga opowiadając mu co zrobiła i tłumacząc dlaczego to uczyniła, jest nader interesujące. Dodać tu należy, że ona tak naprawdę opowiada to czytelnikowi, gdyż Craig jej zwyczajnie nie widzi i nie słyszy. Strindberg polubiłby to.    Następna myśl: a narracja prowadzona w czasie przyszłym? Piękny przykład dał Houellebecq w swojej „Uległości” pisząc ostatni rozdział, w któ...

Jedną z najbardziej fascynujących mnie osobiście postaci z uniwersum Night Vale jest bez wątpienia Starucha Bez Twarzy, czyli Faceless Old Woman. Ja już słyszę łopot zrywających się protestów, że lepszym tłumaczeniem byłaby Staruszka Bez Twarzy, ale biorąc pod uwagę nieco złowieszczy charakter tej postaci, nie jestem przekonany, czy zdrobnienie nie wprowadzałoby zbędnego dysonansu. Jeśli pozwolisz pozostanę więc przy angielskim oryginale.     Co jakiś czas ukazują się zbiory epizodów mojego ulubionego podcastu, takie jak „The Buying of Lot 37” czy kolejne powieści opowiadające o fragmentach tego uniwersum, takie jak „It devours!”. Raczej po nie nie sięgałem zadowalając się samym podcastem, ale gdy usłyszałem o nowej powieści Jeffreya Cranora i Josepha Finka pt. „The Faceless Old Woman Who Secretly Lives In Your Home”, w której odkryto część tajemnic spowijających historię tej postaci, to zacząłem rozważać jej pozyskanie. Gdy w ramach promocji Mara Wilson – podcastowy...